آرزوی همسایه و خاطره ایرانیان/ خیالی که در هرات می‌پختند
تاریخ انتشار: ۱۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۷۶۵۲۸
عصر ایران- شرکت ملی نفت چین عملیات استخراج نفت در ولایت سرپل افغانستان را آغاز کرده و تصویر مربوط همین مراسم است. شور و شعف از چهره مقام طالبان پیداست. شهاب الدین دلاور، سرپرست وزارت معادن و پترولیم (نفت) هم گفته در آینده نزدیک میزان استخراج نفت از چاه‌های حوزه قشقری به ۱۰۰ تُن در روز خواهد رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چینی‌ها امسال ۱۶۲ میلیون دلار در بخش استخراج نفت خام در بلاک قشقری حوزه آمو دریا سرمایه‌گذاری میکنند و طی سه سال به ۵۴۰ میلیون دلار افزایش خواهد یافت.
همایون افغان، سخن‌گوی وزارت معادن و پترولیم هم به طلوع‌نیوز گفته «در حوزه آمو دریا، در مجموع ما ۹ چاه فعال داریم. فعلا ظرفیت استخراج روزانه این چاه‌ها در حدود ۳۵۰ تن است.» مشروح خبر جای دیگر منتشر شده و قصد نقل آن را ندارم بلکه غرض مکث بر عکس است با دو درنگ:
درنگ نخست این که شریک‌کردن چینی‌ها یعنی پس از این چین حامی طالبان خواهد بود و عملا امارت اسلامی را به رسمیت شناخته و هر که نشناسد از امکانات بالقوه آن محروم خواهد بود. حالا چین در اقتصاد سه کشور که شعارهای اسلامی بر روی پرچم آنها نقش بسته تأثیرگذار است: ایران و عربستان و افغانستان.
درنگ دوم این که به نام سرپرست و سخن‌گو دقت کنید. دلاور و همایون. به جای ایران اما چینی‌ها در این حوزه سرمایه گذاری میکنند. شاید گفته شود در حوزه‌های نفتی خود ایران هم دیگران سرمایه‌گذاری می کنند ولی طی دهه‌ها استخراج نفت، ایران هم به دانش و فناوری دست یافته و اگر تحریم ها به تعبیر دکتر مومنی کمر اقتصاد ما را نشکسته بود اکنون قدرت مانور داشتیم.
درنگ سوم اما خاطره‌ای از سفر 14 سال پیش نویسنده به هرات است. در سه روز متوالی سه راننده مختلف حین عبور از بیابانی وسیع و بی آب و علف به ما گفتند: اینجا نفت پیدا شده و روزی ما مثل شما پول‌دار خواهیم شد! ادعایی که با لبخندی از کنار آن گذشتیم. استاد سرشناس جامعه شناسی دانشگاهی معتبر که همسفر ما بود وقتی لبخند ما را دید خواست سخنی نگوییم و بعد آرام توضیح داد: معلوم است که واقعیت ندارد اما همین تصور در آنان امید ایجاد می‌کند و به سرزمین خود علاقه‌مند می‌شوند.
امروز صبح که این خبر را دیدم فی‌الفور سراغ نقشه افغانستان رفتم تا ببینم سرپل کجاست و نکند نزدیک هرات باشد و آنان درست می‌گفتند؟ تا اگر چنین بود پیامی برای استادجامعه شناسی بفرستم و آن خاطره را هم تازه کنم. هر چند که ما به هرات رفته بودیم و مشخص بود سرپل در هرات نیست ولی می‌خواستم ببینم نزدیک است یا نه.
فاصله البته بسیار است و عجالتا همچنان با قاطعیت می‌توان گفت داستانی که برای کشف نفت در هرات برای آنان نقل شده بود به قصد امیدآفرینی بوده. اما خدا را چه دیدید؟ از این چینی‌ها هر چه بگوییم برمی‌آید!
وقتی ویلیام دارسی کارشناسان خود را به مسجد سلیمان فرستاده بود تا وضعیت نفت را در ان منطقه بررسی کنند اهالی طایفه هفت لنگ بختیاری از هم می‌پرسیدند مستر دارسی مگر چند تا خر دارد که این همه نفت می‌خواهد؟ آخر یگانه مصرف نفت نزد آنان درمان زخم خران‌شان بود.تا سال‌ها بعد در غرب هم نفت را تنها برای روشنایی و به جای روغن در چراغ‌ها استفاده می‌کردند و مصارف متنوع دیگر بعدتر کشف شد.
حالا اما بر چهره بدوی‌ترین قومی که در قرن بیست‌و‌یکم بر سرزمینی وسیع با 40 میلیون جمعیت حکومت می‌کند لبخند نشسته چون می‌دانند مصارف نفت بسا گسترده‌تر است و طلاست ولو برای برخی از دارندگان بلا شده!
باری، ما به دنبال سهم آب خود از آنان‌ایم و دلاور و همایون در پی استخراج نفت! هر چه باشد اما سود آن به جیب مردمانی هم‌کیش و هم‌زبان و متعلق به اینحوزه تمدنی خواهد رفت و چه بسا با درآمد بیشتر زودتر از شر این موجودات ضد زن و ضد فرهنگ خلاص شوند. پس بخیل نباشیم و بگوییم گواراشان باد!/ م.خ
---------------------------------------
* درباره تیتر: تعبیر پختن برای خیال برگرفته از یکی از زیباترین شعرهای حافظ: خیال حوصله بحر می‌پزد هیهات...
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: آغاز تولید نفت در افغانستان با کمک چینی ها (+ عکس )منبع: عصر ایران
کلیدواژه: هرات افغانستان شرکت های چینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۷۶۵۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۴۰۰ سال پیش شغل اصلی مردم دربند خرید و فروش برده بود!
زیسان: یوهان اشترویس، دریانورد بخت برگشته هلندی در عصر حکومت شاه سلیمان صفوی (اسفند ۱۰۲۶ – ۸ مرداد ۱۰۷۳ خورشیدی/ فوریه ۱۶۴۸ – ۲۹ ژوئیه ۱۶۹۴ میلادی) به عنوان برده وارد ایران می‌شود. او ماجرایی خواندنی را از تعداد زیاد حمام‌ها و علاقه ایرانیان به حمام کردن را روایت می‌کند.
به گزارش «زیسان»، یوهان اشترویس در ۱۶۲۸ م / ۱۰۳۸-۱۰۳۷ ق یا ۱۶۲۹ م / ۱۰۳۹-۱۰۳۸ ق در روستایی به نام رومر در نزدیکی آمستردام هلند متولد شد. او روایتی جالب از تفاوت رفتار ایرانیان در قیاس با ترک‌ها و سایر ملل با بردگان را نقل می‌کند.
او پس از چند مرحله گشت و گذار در شرق آسیا، مدیترانه، اروپا و شمال آفریقا، از بد روزگار در جریان سکونت در روسیه تزاری، با شورش قزاق‌ها مواجه شد. او و همراهانش برای فرار از دست شورشیان از آستراخان فرار و رهسپار ایران شدند که در میانه راه از سوی تاتار‌ها به اسارت در آمدند.
بیشتر بخوانید علاقه زیاد ایرانیان به حمام کردن در ۴۰۰ سال قبل! روایت خواندنی برده هلندی از فرهنگ چندهمسری در میان ایرانیان ۴۰۰ سال قبل اگر بپذیری ختنه شوی و مسلمان، این دو زن زیبا را به تو می‌بخشیم!
تاتار‌ها اشترویس را به بازرگان ایرانی به نام حاجی محمد صالح فروختند. این بازرگان نیز در سال ۱۶۷۰ این دریانورد هلندی را به عنوان برده به تاجر ثروتمند دیگری به نام حاجی بایران علی از اهالی دربند می‌فروشد. اشترویس در جریان اقامت در ایران اطلاعات ارزشمندی را از ایران آن دوران (عصر شاه سلیمان صفوی) ارائه می‌دهد.
گزارش‌هایش در مورد خودکشی، قتل، اعدام، روسپی‌گری، دزید، راهزنی و رباخواری و... تصویری گویا از مسائل ایران آن دوران به خصوص در شهرهای شماخی و دربند است. البته اشتروس توصیفی جالب و خواندنی را از شمال تا جنوب ایران -از اردبیل تا گمبرون (بندرعباس) - ارائه می‌دهد.
نکته قابل توجه روایت‌های این هلندی بخت برگشته این است که او به عنوان برده در ایران حضور داشته و هیچ‌گونه فرصتی برای ارتباط با اصحاب قدرت نداشته است. روایت او تصویری واقعی از بطن جامعه ایران حدود ۴۰۰ سال قبل است.
در ادامه روایت اشترویس از تفاوت رفتار ایرانیان با بردگان در قیاس با ترک‌ها و سایر ملل را می‌خوانید:
«ساکنان دربند به خرید و فروش برده اشتغال دارند و برده کالای اصلی و تقریباً تنها کالایی است که در آن شهر معامله می‌شود. برده‌ها را از تاتار‌ها خریداری میکنند و همه آنها را به ایران میفرستند و از این طریق درآمد هنگفتی به دست میآورند. با برده‌هایی که برای خرید و فروش به اینجا میآورند مانند حیوانات وحشی رفتار میکنند.
هنگامی که می‌خواهند برده‌ای را خریداری کنند او را عریان میکنند و مانند خوک و گوساله به بدنش دست می‌زنند. با برده‌ها بسیار بی رحمانه رفتار میکنند و اگر ترس ضرر مالی نباشد، احتمالاً بسیاری از آنها جان‌شان را از دست می‌دهند. همان طور که قبلاً گفته شد مردم این منطقه طبیعتاً فرومایه و بد اخلاق اند.
با این حال ایرانی‌ها در قیاس با تُرک‌ها چندان با برده‌ها بدرفتاری نمی‌کنند. وقتی در گالی‌ها (اشاره به دورانی که روی کشتی‌های کوچک ونیزی ملوان بود) بودم به این تفاوت پی بردم.
ایرانیی‌ها در قیاس با مردم الجزایر، تریپولی، تونس و سایر شهرهای بربر‌ها نیز با برده‌ها بهتر رفتار میکنند. در آن مناطق با برده‌ها رفتار بدتری دارند و آنها را وادار میکنند دین‌شان را ترک کنند. گزارش‌های کسانی که به دست آن مردم بی رحم اسیر شدند، این ادعا را اثبا‌ت می‌کند.»
tags # تاریخ ایران ، صفویان سایر اخبار
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند